CEMAL SÜREYYA...

Konu: CEMAL SÜREYYA... Perş. Mart 04, 2010 9:49 pm

Asıl adı Cemalettin
Seber'dir. 1931 yılında
Tuncelinin
Pülümür
ilçesinde yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi sürgünde
büyüdü- yaşadı, 9 Ocak 1990 tarihinde İstanbul'da öldü. Ankara
Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Maliye ve İktisat Bölümü'nü
bitirdi. Maliye Bakanlığı'nda müfettişlik, darphane müdürü, Kültür
Bakanlığı'nda yayın kurulu danışma üyeliği, Orta Doğu İktisat Bankası
yönetim kurulu üyeliği görevlerinde bulundu. Yayınevlerinde
danışmanlık, ansiklopedilerde redaktörlük, çevirmenlik yaptı.
Papirüs
dergisini üç kez çeşitli aralıklarla çıkardı. Pazar Postası, Yeditepe,
Oluşum, Türkiye Yazıları, Politika, Yeni Ulus, Aydınlık, Saçak, Yazko
Somut, 2000'e Doğru gibi yayın organlarında şiir ve yazılarını
yayımladı.
İkinci Yeni şiirinin en
önemli isimlerindendir. Geleneğe
karşı olmasına karşın geleneği şiirinde en güzel kullanan şairlerden
birisiydi. Kendine özgü söyleyiş biçimi ve şaşırtıcı buluşlarıyla,
zengin birikimi ile, duyarlı, çarpıcı,yoğun, diri imgeleriyle İkinci
Yeni şiirinin en başarılı örneklerini vermiştir.
Her 9 Ocak'ta
içim ürperir diyor (.......) Sanki çok sevdiğim ve yüzyıldır görmediğim
bir adam usulca eğilir,burnuma dokunur.Ya da odamın orta yerinde bir
limon ağacı bitiverir.İçimi anlamsız bir yokluk ve kimsesizlik duygusu
kaplar.yanlızlık avuçlarıma paslı bir çivi gibi batar.9 Ocakta
kalbim,en sevdiğim köyümde doğmuş şairin ölüm yıldönümü yüzünden daha
hüzünlü çarpar.Türk şiirinin büyük ustadı,sevdanın ve şehvetin bu yüzü
CEMAL SÜREYYA'yı ben hayatımdan biri gibi hisederim.Sanki o benim her
sabah sokakta yürürken gördüğüm sebdamın şahidi sözcüsü şapkalı
adamdır.Çocuk yanımı,Munzur'lu yanımı,mahsun yanımı,sevdali
yanımı,günahkar yanıma yakıştıran şiirleri ezberimde ışıl ışıl parlayan
CEMAL SÜREYYA şiiri elimi tutar beni sari odamdan çıkarıp Masmavi
-Yeşil-Gürül gürül gürül akan Munzur'a bembeyaz bir atın üzerine
bindirip çırılçıplak dörtnalla koşturuyor Pümür Vadisindeki o görkemli
Haskar deresine....

Cemal Süreyya-Aşk
Şimdi sen kalkıp
gidiyorsun. Git.
Gözlerin
durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı
gozlerimizin sırf onaydı
Bir kus konmus parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi
günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hic olmamıştı
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi,
güzel laflı İstanbullar
Şurda da
etin cogaliyordu dokundukca laflarin dunyalarin
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi ki
sevmek
Ki Karaköy köprüsüne
yağmur yağarken
Bıraksalar
gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı
doymamız
Seni bir kere öpsem
ikinin hatırı kalıyordu
İki kere
öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrasi iyilik güzellik...

Konu: Geri: CEMAL SÜREYYA... Cuma Mart 05, 2010 9:28 pm

Saol tanımış oldum...

Konu: Geri: CEMAL SÜREYYA... Perş. Mart 11, 2010 6:45 pm

Sağolun Paylaştığınız için...

Konu: Geri: CEMAL SÜREYYA... Perş. Mart 11, 2010 9:45 pm

Gerçekten güzel bir paylaşım sanırım çok araştırdınız...